حدیث مصیبت

امام على عليه السلام:
المَصائبُ بِالسَّوِيَّةِ مَقسومَةٌ بَينَ البَرِيَّةِ
مصيبتها، بطور يكسان ميان مردم تقسيم شده است
غررالحكم ح 1302

زندگى اين جهان خالى از مصائب نيست منتها هر كسى به يك شكلی گرفتار مصيبت مى شود؛ آيا مى توان كسى را پيدا كرد كه در تمام عمر مصيبتى نديده باشد؟

مصیبت های موجود در زندگی دلایل مختلفی دارد. گاه آزمايش و امتحان است، گاه كفاره گناهان، گاه زنگ بيدارباش و گاه در ظاهر مصيبت است و در باطن موهبت و رحمت و به طور دقيق نمى توان تعيين كرد كه هر مصيبتى از كجا سرچشمه گرفته هرچند در بعضى از موارد قرائنى براى شناخت سرچشمه وجود دارد. با اين حال گاهی انسان با مشاهده مصيبتى بی تابی زیاد کرده و زبان به ناشكرى می گشايد!

در هر حال آن ها كه در برابر مصيبت هاى كوچك جزع و فزع مى كنند، مستحق مصيبت هاى بزرگترى مى شوند و به عكس اگر شكر الهى را به جا آورند و حتى آن را به عنوان موهبتى از پروردگار متعال پذيرا شوند چه بسا خداوند مواهب مهمى نصيب آن ها كند كه آن مصيبت در برابر آن كوچك و ناچيز است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *