حکمت 439 نهج البلاغه

امام علی علیه السلام:

الزُّهْدُ كُلُّهُ بَيْنَ كَلِمَتَيْنِ مِنَ الْقُرْآنِ، قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ: “لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ”؛ وَ مَنْ لَمْ يَأْسَ عَلَى الْمَاضِي وَ لَمْ يَفْرَحْ بِالْآتِي، فَقَدْ أَخَذَ الزُّهْدَ بِطَرَفَيْهِ
تمام زهد در دو جمله از قرآن آمده است: خداوند سبحان فرمود(آیه 23 سوره حدید): « تا بر آنچه از دستتان رفته تأسف مخوريد، و بر آنچـه به شما رسيده شـاد نگـرديد». پس آن كه بر گذشته اندوه نخورد، و بر آينده شاد نگردد هر دو جانب زهد را يافته

حکمت 439 نهج البلاغه

معنای درست زهد

زهد چیست؟ بعضی وقت‌ها می‌ گویند: فلانی آدم زاهدی است. می‌گوییم: چه طور؟ می‌گویند: روی حصیر نشسته است. زهد این نیست که فقط روی حصیر بنشینی و نان خالی بخوریم!؛ زهد این است که اگر روی قالی هم نشستی، دل به قالی نبندی! ممکن است کسی یک ماشین قیمتی داشته باشد ولی وقتی رفیقش نیاز به ماشین دارد، می‌گوید: این سوییچ! برو کارت رو راه بیانداز! ولی ممکن است یک کسی یک دوچرخه کهنه داشته باشد ولی دوچرخه‌اش را به برادرش هم ندهد! زهد به دوچرخه داشتن و ماشین نداشتن نیست!؛ زهد در این است که دل به دوچرخه یا ماشین بسته یا نه؟ ممکن است به یک دوچرخه کهنه دل ببندی و به برادرت ندهی!… ممکن است ماشین قیمتی را به دوستت بدهی!…

البته این یک مثال است و موارد بسیاری دیگر هم می توان در نظر داشت و البته در مورد این مثال هم قرض دادن وسایل باید با شرایط خودش باشد مثلا مطمئنا قرض دادن وسایل به کسی که بی مبالات است و از وسایل قرض گرفته به درستی نگهداری نمی کند کار اشتباهی است و اگر کاری می توان کرد باید برای انسان اهل و مورد اعتماد و اعتماد پس داده باشد!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *